حقیقت پزشکی در رابطه با بیماری مزمن پسوریازیس
به گزارش سلامت، متخصص پوست و مو اظهار داشت: پسوریازیس بیماری مزمن و خودایمنی پوست است که با وجود نقش ژنتیک و عوامل محیطی در بروز آن، درمان قطعی ندارد اما با داروهای نوین بیولوژیک قابل کنترل است.
خبرگزاری مهر - گروه سلامت: پسوریازیس، یکی از بیماریهای مزمن پوستی است که با ظاهر شدن لکه های ضخیم، خشک و نقره ای رنگ بر روی پوست شناخته می شود؛ اما فراتر از یک بیماری ساده پوستی، اختلالی خودایمنی و التهابی است که می تواند زندگی روزمره مبتلایان را تحت تاثیر قرار دهد. دکتر هوشنگ احسانی، متخصص پوست و مو و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران، در گفتگو با خبرنگار مهر با تکیه بر نقش پررنگ عوامل ژنتیکی، استرس و سبک زندگی ناسالم، اخطار داد که این بیماری با درمان قطعی همراه نیست و تنها از راه درمان های نگهدارنده قابل کنترل است. وی همینطور به نقش تغذیه و پیشرفت های نوین دارویی در کاستن علائم این بیماری اشاره می کند. احسانی اظهار داشت: بیماری پسوریازیس یک اختلال مزمن، التهابی و خود ایمنی پوست است که به علل ناشناخته ای در بدن شکل می گیرد و در آن سیستم ایمنی به صورت اشتباه به سلول های سالم پوست حمله می کند، این بیماری معمولا با بروز پوسته های ضخیم، خشک و نقره ای رنگ در نواحی خاصی از بدن مانند آرنج، زانو، ناحیه تناسلی و پوست سر شروع شده و در صورت عدم کنترل می تواند تمام سطح بدن را درگیر کند. ژنتیک، استرس و عوامل محیطی در بروز بیماری وی ادامه داد: با این که علت دقیق بروز پسوریازیس هنوز به صورت قطعی مشخص نشده، اما مطالعات نشان می دهد که عوامل ژنتیکی نقش مؤثری در ابتلاء به این بیماری دارند. همینطور عواملی همچون استرس، مصرف سیگار و قلیان، صدمه پوستی، برخی داروهای قلبی و کورتونی، مکمل های بدنسازی حاوی استروئید و عفونت ها می توانند سبب تشدید علایم شوند یا شروع بیماری را تسریع کنند. علائم بالینی و اشتباه گرفتن با آرتریت به قول احسانی؛ همچون علایم شایع این بیماری، بروز پوسته هایی شبیه به شوره ولی ضخیم تر در پوست سر، دردهای مفصلی که امکان دارد با آرتریت اشتباه گرفته شود و ضایعات پوستی در نواحی خاص بدن هستند و هم اکنون، هیچ درمان قطعی برای ریشه کن سازی این بیماری وجود ندارد و تمامی درمان ها نگهدارنده و کنترل کننده محسوب می شوند.
وی اضافه کرد: روش های درمانی شامل استفاده از پمادهای موضعی کورتونی و مشتقات ویتامین D، نور درمانی (فتوتراپی) و در موارد شدیدتر، داروهای سیستمیک مانند متوترکسات و داروهای بیولوژیک جدید می شود و داروهای بیولوژیک که امروزه در دنیا مورد استفاده قرار می گیرند، توانسته اند نقش برجسته ی در کنترل بلند مدت بیماری ایفا کنند، هرچند هزینه بالایی دارند و نیازمند نظارت پزشکی دقیق هستند. احسانی در انتها اشاره کرد: از لحاظ تغذیه ای، مصرف برخی مواد غذایی مانند ماهی های چرب، زردچوبه و عسل می تواند به کاهش التهاب کمک نماید. در مقابل، استعمال سیگار، مصرف قلیان و استفاده از داروهای هورمونی یا مکمل های استروئیدی، بروز یا تشدید بیماری را به دنبال دارند. همینطور شواهدی وجود دارد که نشان میدهد برخی داروهای قلبی و کورتونی هم امکان دارد با تشدید علایم همراه باشند.
منبع: salamatpic.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب