وبینار دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی؛
ضرورت استراتژی های مدیریتی در راه اندازی نقاهتگاه ها
سلامت: ایجاد و راه اندازی نقاهتگاه ها برای قطع زنجیره انتقال ویروس كرونا، می تواند بعنوان یك استراتژی مدیریتی مورد توجه قرار گیرد.
به گزارش سلامت به نقل از مهر، دپارتمان سلامت در بلایا و فوریت های دانشکده بهداشت و ایمنی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، با برگزاری وبینار «راه اندازی نقاهتگاه و مدیریت کووید ۱۹»، نکات پیرامون این مساله را در قالب سخنرانی هایی، ارائه داد. استراتژی های مدیریتی در راه اندازی نقاهتگاه ها زهره قمیان عضو هیئت علمی گروه سلامت در بلایا و فوریت ها، در سخنرانی خود با بیان ۱۶ استراتژی اتخاذ شده در دنیا برای مقابله با کووید ۱۹، به بیان چالش های مدیریتی در افزایش ظرفیت پاسخ درمان پرداخت و ضمن تشریح کاربرد نقاهتگاه ها در بحران های مختلف، اظهار داشت: راه اندازی نقاهتگاه های درمانی با هدف استفاده بهینه از ظرفیت درمان در بیمارستان ها و پاسخ به تقاضای مبتلایان بدون امکان قرنطینه خانگی برنامه ریزی شد و در استان های هدف راه اندازی گردید. وی ادامه داد: طبق تعاریف موجود نقاهتگاه واحدی است دارای تخت، تسهیلات و خدمات عمومی لازم جهت اسکان و استراحت بیمارانی که برای ادامه درمان از شهرستان فاقد امکانات درمانی کافی اعزام شده و یا نیازمند دریافت خدمات بینابینی هستند. اغلب از نقاهتگاه ها در جریان همه گیری ها، بلایای طبیعی با مصدومان بسیار بالا استفاده می شد. قمیان افزود: یکی از کاربردهای نقاهتگاه ها در جنگ تحمیلی بود. یکی از کارهای بهداری رزمی درزمان جنگ، راه اندازی نقاهتگاه برای ارائه خدمات اولیه و پزشکی ثانویه در مناطق تعیین شده بود. در جریان بیماری کووید ۱۹ نیز ۲۷۰۰۰ تخت نقاهتگاهی در سراسر کشور افتتاح شد که به ارائه خدمات اولیه و بینابینی به بیماران مبتلا به کووید ۱۹ ارائه می شد. وی ادامه داد: باتوجه به افزایش بیماران کرونا که از بیمارستان ها ترخیص می شوند و بایستی ادامه درمان و مراقبت های تکمیلی را در منزل سپری نمایند و یا افرادی که به صورت سرپایی تشخیص داده شده و اندیکاسیون بستری را ندارند و از آنجائیکه بعضی از این بیماران فاقد فضای مناسب ایزوله و یا افراد دارای توانایی مراقبت از خود هستند، دانشگاه های علوم پزشکی کشور نسبت به راه اندازی نقاهتگاه های موقت برای استفاده بهینه از ظرفیت تخت های بیمارستانی، اقامت، مراقبت و آموزش به بیماران ترخیص شده از بیمارستان و بیماران سرپایی که نیاز به بستری نداشته اند و خانواده آنها در مورد بیماری و خود مراقبتی بیماران با رعایت مواردی اقدام نمودند. در این راستا از همکاری و ظرفیت سازمان های مردم نهاد، خیرین و…، در راه اندازی اقامتگاه استفاده گردید. عضو هیئت علمی دپارتمان سلامت در بلایا و فوریت های دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، اظهار داشت: راه اندازی و ارائه خدمات درمانی و مولفه هایی همچون شرایط راه اندازی نقاهتگاه، افراد واجد شرایط، اولویت در پذیرش در نقاهتگاه، ملزومات اعزام بیمار به نقاهتگاه، نحوه انتقال بیمار از بیمارستان / منزل به نقاهتگاه، نحوه پذیرش در نقاهتگاه و بسته خدمتی ارائه شده به بیمار باید در فرایندهای مدیریتی و اجرائی مد نظر قرار گیرد تا خدمات اثربخش به تعداد بیشتری از بیماران ارائه گردد. همین طور باتوجه به چالش هایی که در دوره اول راه اندازی نقاهتگاه ها عنوان شد لازم است تحلیل هزینه - اثربخشی، مکان یابی بهینه، استقرار فرایندهای کاری، ثبت اطلاعات و رهگیری بیماران در برنامه های مدیریتی قرار بگیرد. توجه به نتایج راه اندازی نقاهتگاه ها در ابتدای سال ۹۹ در ایران حاکی از آنست که از ظرفیت و امکانات لحاظ شده در نقاهتگاه ها بطور مناسب استفاده نشد و رویکرد سیستمی، برنامه ریزی جامع و یکپارچه، و اتخاذ استراتژی های راندمان دراین زمینه ضرورت دارد. زهرا اسکندری دانشجوی دکترای سلامت در بلایا و فوریت ها در این وبینار با تمرکز بر کاربرد هوش مصنوعی در مدیریت پاندمی کووید ۱۹، با تاکید بر راه اندازی نقاهتگاه، اظهار داشت: پاندمی کووید ۱۹ باتوجه به ماهیت و نحوه سرایت نظام سلامت را برای ارائه خدمات و تعداد بالای فوتی ها و بیماران نیازمند به بستری با چالش مواجه نموده است. باتوجه به محدودیت منابع، و روند افزایشی سریع نیاز به خدمات سلامتی، استفاده از هوش مصنوعی بعنوان روشی اثربخش در مدیریت بحران، می تواند در ارائه بهینه خدمات، افزایش اطمینان در تصمیم گیری، امکان پذیری برنامه های عملی نقش مهمی داشته باشد و در نهایت در نجات زندگی افراد و مدیریت بیماریهای نوپدید مؤثر باشد. وی افزود: الگوریتم های هوش مصنوعی ابزاری قوی و قابل استفاده برای حل مسائل پیچیده ریاضی و طراحی مدلهای چندبعدی بهینه سازی می باشند و از آن می توان در توسعه بهینه مکان یابی نقاهتگاه ها باتوجه به روند رو به افزایش بیماران کووید ۱۹، ضرورت مدیریت بهینه منابع، ارتقای کیفیت ارائه خدمات، کاهش مدت زمان بستری و هزینه های درمان استفاده نمود. آرزو دهقانی دانشجوی دکترای سلامت در بلایا و فوریت ها نیز بعنوان سخنران دیگر این وبینار درباب ارزیابی خطر نقاهتگاه با رویکرد کووید ۱۹، اظهار داشت: ارزیابی خطر به شناسایی خطرات بالقوه و بالفعل موجود در مراکز درمانی می پردازد و می تواند از لطمه به بیماران، مراجعان، بازدید کنندگان و کارکنان نظام سلامت پیشگیری نموده و راه های رفع مخاطرات را شناسایی و ارائه نماید. بیشتر نقاهتگاه هایی که برای مدیریت کووید ۱۹ راه اندازی شده اند دارای کاربری دیگری بوده و به سبب ضرورت و نیاز فوری در وضعیت بحرانی به مراکز ارائه خدمات درمانی تبدیل گشته اند که البته توجه زیادی به مسائل ایمنی غیر ساختاری و عملکردی آنها نشده است. از آنجائیکه احتمال دارد درگیری کشورها با بیماری کووید ۱۹ طولانی مدت باشد و از سویی حوادث و بلایای طبیعی نیز امکان دارد رخ دهد، ارزیابی خطر و رفع موارد لطمه پذیری نقاهتگاه ها، می تواند ضمن ارتقای ایمنی، بطور چشم گیر از افزایش مرگ و میر و مصدومین، به خصوص افراد بستری در نقاهتگاه ها بکاهد. با این هدف ابزار ارزیابی خطر نقاهتگاه تهیه شده است که مبتنی بر مرور متون و ارزیابی میدانی در دو نقاهتگاه می باشد، این ابزار مشتمل بر ۲۰۳ گویه بوده و به شناسایی خطرات و وضعیت مؤلفه های غیر سازه ای و عملکردی با تمرکز بر کووید ۱۹ طراحی گردیده است. همین طور این ابزار می تواند به مدیران حوزه سلامت جهت برنامه ریزی دقیق تر در راه اندازی یا فعال نگاه داشتن تخت های موجود، ایمنی غیر سازه ای و عملکردی در نقاهتگاه کمک نموده و احتمال بروز خطر را در این مراکز نگهداری بیماری به حداقل برسانند.
منبع: salamatpic.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب