سازمان بهداشت جهانی هشدار داد؛
بیماری خطرناك سپسیس را بشناسیم
سلامت: سپسیس، بیماری خطرناكی است كه در اثر واكنش بیش از اندازه سیستم ایمنی بدن نسبت به عفونت ایجاد می شود و به تدریج سراسر بدن را فرا می گیرد.
به گزارش سلامت به نقل از مهر، نخستین گزارش جهانی سازمان بهداشت جهانی در مورد سپسیس (sepsis) نشان میدهد که کوشش برای مقابله با میلیون ها مرگ و معلولیت ناشی از این نوع عفونت به سبب وجود فاصله جدی کشورها در ارتباط با در اختیار داشتن دانش و اطلاعات درمان این بیماری با مشکل روبرو شده است. این شکاف اطلاعاتی خصوصاً در کشورهای با درآمد کم و متوسط عواقب وخیمی دارد. برمبنای مطالعات بین المللی هر ساله بیماری عفونی یک میلیون نفر منجر به سپسیس می شود و میلیون ها نفر نیز گرفتار انواع معلولیت های مختلف می شوند. متأسفانه خیلی از این قربانیان کودک هستند. بنظر می رسد دسترسی به داده های بهتر در این زمینه یک نیاز جهانی است. بیشتر مطالعات انتشار یافته در مورد سپسیس توسط بیمارستان ها و واحدهای مراقبت های ویژه در کشورهای با درآمد اقتصادی بالا منتشر شده است. شواهد کمی از بقیه کشورهای جهان به سازمان بهداشت جهانی ارائه شده است. علاوه بر این تعاریف مختلفی از سپسیس و معیارهای تشخیصی عفونت حاد، کدگذاری آن و حتی معیارهای ترخیص از بیمارستان وجود دارد که سبب می شود آمار واقعی جهانی مبتلایان دشوار و درک صحیح از بار واقعی جهانی سپسیس را دشوار نماید. دکتر «تدروس آدانوم» مدیر کل WHO می گوید: جهان باید فوراً تلاش خودرا برای بهبود داده ها در مورد بیماری سپسیس افزایش دهد تا همه کشورها بتوانند این وضعیت وحشتناک را بموقع شناسایی و درمان کنند. این به معنای تقویت سیستم های اطلاعات سلامت و اطمینان از دسترسی به ابزارهای تشخیصی سریع و مراقبت های با کیفیت همچون داروها و واکسن های ایمن و ارزان قیمت است. سپسیس در پاسخ به عفونت رخ می دهد. وقتی سپسیس زود تشخیص داده نشود و سریع کنترل نشود، می تواند منجر به شوک سپتیک، از کار افتادگی چند عضو و مرگ شود. بیمارانی که مبتلا به COVID-۱۹ شدید و سایر بیماری های عفونی هستند، در معرض خطر بیشتری از ابتلاء به بیماری سپسیس قرار دارند و می میرند. نیمی از افرادی که با سپسیس دوام می آورند، بهبودی کامل یافته و بقیه در عرض ۱ سال می میرند یا تحت تأثیر ناتوانی های طولانی مدت قرار می گیرند. سپسیس یک عارضه جدی عفونی سپسیس بطور نامتناسبی بر جمعیت لطمه پذیر تأثیر می گذارد: نوزادان تازه متولد شده، زنان حامله و افرادی که در مناطق فقیر زندگی می کنند. تقریباً ۸۵ درصد موارد سپسیس و مرگ های مربوط به سپسیس در این گروها اتفاق می افتد. تقریباً نیمی از ۴۹ میلیون مورد سپسیس در هر سال در جهان در میان کودکان اتفاق می افتد و منجر به ۹.۲ میلیون مورد مرگ می شود. ما می توانیم با تشخیص بموقع و مدیریت بالینی مناسب از خیلی از این موارد مرگ و میر جلوگیری نمائیم. این مرگ ها اغلب نتیجه بیماری های اسهالی یا عفونت های تنفسی تحتانی است. عفونت های زایمان در زنان، همچون عوارض ناشی از سقط جنین یا عفونت های پس از سزارین، سومین علت شایع مرگ و میر مادران در جهان است. تخمین زده می شود که از هر ۱۰۰۰ زایمان، ۱۱ مورد از زنان به سبب عفونت یا می میرند و یا اعضای خودرا از دست می دهند. این گزارش همین طور نشان میدهد که سپسیس غالباً ناشی از عفونت های محیط های بیمارستانی است. برمبنای آمارهای جهانی انتشار یافته حدود نیمی (۴۹ درصد) از بیماران مبتلا به سپسیس در بخش های مراقبت ویژه بیمارستانها و تخمین زده می شود ۲۷ درصد از افراد مبتلا به سپسیس در بقیه بخش های بیمارستانی بیمارستان ها گرفتار عفونت منجر به سپسیس می شوند. ۴۲ درصد از افراد مبتلا به سپسیس در بخش های مراقبت های ویژه فوت کنند. مقاومت ضد میکروبی یک چالش اساسی در درمان سپسیس است برای اینکه توانایی درمان عفونت ها، خصوصاً در عفونت های در رابطه با مراقبت های بهداشتی را درمان را بسیار پیچیده می کند. بهبود پیشگیری، تشخیص و درمان سپسیس سرویس بهداشتی مناسب، در دسترس بودن آب با کیفیت و بطور کلی اقدامات پیشگیرانه مناسب بهداشتی و کنترل عفونت می تواند از سپسیس جلوگیری کرده و زندگی ها را نجات دهد. البته باید همراه با تشخیص بموقع، با مدیریت بالینی مناسب و مداخله در تحقق دسترسی بیمار به داروها و واکسن های ایمن و مقرون به صرفه تا ۸۴٪ از مرگ نوزادان در اثر سپسیس جلوگیری کرد. سازمان بهداشت جهانی از جامعه جهانی چه می خواهد ۱- بهبود طرح های مطالعات تحقیقاتی مؤثر همراه با جمع آوری داده های با کیفیت بالا، خصوصاً در کشورهای با درآمد کم و متوسط، افزایش سطح حمایت جهانی و اختصاص بودجه و ظرفیت های مناسب برای تحقیق و جمع آوری شواهد اپیدمیولوژیک در مورد بار واقعی بیماری سپسیس در جهان ۲- کشورها باید با اجرای سیستم های نظارتی استاندارد امکان شروع درمان در سطح مراقبت های اولیه و اجرای اقدامات عملی مطابق با طبقه بندی بین المللی بیماری ها (ICD-۱۱) و استفاده از برنامه های موجود درمان عفونت ها را بهبود بخشند. ۳- در دسترس قرار دادن ابزارهای تشخیصی سریع، مقرون به صرفه و مناسب، خصوصاً برای سطح مراقبت های اولیه و ثانویه، برای بهبود شناسایی، نظارت، پیشگیری و درمان سپسیس. ۴- تعامل و آموزش بهتر کارکنان بهداشت و درمان و بهداشت بمنظور جلوگیری از عفونت های ناشی از سپسیس، و به دنبال مراقبت های سریع برای جلوگیری از عوارض بالینی و شیوع بیماری های همه گیر.
منبع: سلامت
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب